Mały Książę był chłopcem niezwykłym. Ślicznym, blondwłosym, myślącym dzieckiem, darzącym uczuciem swoją różę i skupionym na dobrostanie swojej maleńkiej planety. Nienasyconym w pragnieniu uczenia się nowych rzeczy i poznawania świata. Chłopcem, od którego każdy dorosły wiele mógłby się nauczyć.
Jeśli jest ci bliski Mały Książę – test znajomości lektury to zapewne formalność? Przy bliższym przyjrzeniu widać jednak, że chociaż książeczka jest króciutka, zaledwie kilkadziesiąt bogato ilustrowanych stron, to jednak zawiera w sobie zaskakująco dużo treści. Podróż Małego Księcia nie trwała może długo, ale z pewnością była intensywna. Poznał nowych przyjaciół – lotnika, który rozbił się na pustyni i który narysował mu baranka, lisa, domagającego się oswojenia. Spotkał dziwnych ludzi – niektórzy pili bez opamiętania, inni domagali się hołdów, jeszcze inni uważali się za osoby szczególnie poważne.
Przede wszystkim jednak odkrył to, co najważniejsze – serce nigdy się nie myli i to ono widzi najlepiej, nawet tam, gdzie nie sięga ludzki wzrok. Mały Książę zrozumiał, że musi wrócić do swojej róży. Niegdyś ona życzyła mu szczęścia, ukrywając swój smutek, gdy odchodził. Teraz on czuje się winny, że zostawił ją samą z kilkoma kolcami do obrony przed światem, on, który jak nikt inny na świecie znał jej wady i z całego serca doceniał zalety… Warto odbyć ponownie podróż z Małym Księciem, zadumać się, zapatrzeć w gwiazdy i oddać marzeniom. Niezależnie od wieku.
