Kordian został przez Juliusza Słowackiego napisany w 1833 roku w Genewie i ukazał się rok później w Paryżu, zresztą anonimowo. Dzisiaj to jeden z najsłynniejszych polskich dramatów romantycznych, którego tytuł potrafi przywołać praktycznie każdy.
Dzieło Słowackiego do dzisiaj inspiruje badania literaturoznawców. Z listów poety do matki wynika, że wena sprzyjała mu w kratkę, głównie przychodząc w nocy. Co ciekawe, prace nad Kordianem trwały wiele miesięcy, ale w gruncie rzeczy większość dzieła powstała ostatecznie w ciągu jednego miesiąca. Spekulowano również, czy miała to być faktycznie pierwsza część większej całości i nad motywacjami Słowackiego do anonimowej publikacji.
Pogrążony w licznych rozterkach Kordian test energicznego spiskowca zawala na całej linii, nie będąc w stanie pokonać swoich wewnętrznych słabości i lęków, poddając się obawom wyolbrzymionym przez wyobraźnię. W ten sposób Słowacki pochyla się nad analizą przyczyn klęski powstania listopadowego i zastanawia nad charakterem i mentalnością samych powstańców. W jego opinii połowiczne zaangażowanie zawsze skutkuje klęską, tylko całkowicie poświęcając się idei i zapominając o sobie samym można osiągnąć cel – w tym wypadku odzyskać niepodległość.
